هایپر ترمیا و گرمازدگی در سگ ها، به بالا رفتن بیش از حد طبیعی دمای بدن گفته میشود. به طور کلی هایپرترمیا به شرایطی گفته میشود که در آن دمای بدن سگ بالای ۳۹/۵ درجه سانتی‌گراد باشد که میتواند با تب یا بدون تب باشد.
هایپرترمیا با تب زمانی اتفاق می‌افتد که بدن التهاب داشته باشد. التهاب میتواند ناشی از عوامل مختلف از جمله عفونت باکتریایی باشد.
هایپرترمیا بدون تب زمانی اتفاق می‌افتد که سگ نمی‌تواند از طریق نفس نفس زدن دمای بدن خود را تنظیم کند و با گرمای خارجی بدنش را هماهنگ کند. گرما زدگی نوعی هایپرترمیای بدون تب است که در آن دمای بدن (بدون هیچ نشانه ای از التهاب) به بالای ۴۱ درجه میرسد.
هایپرترمیا و گرما زدگی در سگ، در صورت عدم درمان، هردو می‌توانند منجر به از دست رفتن هوشیاری، نارسایی اعضای بدن و مرگ شوند. اگر شما علائم هایپرترمیا یا گرمازدگی را در سگ خود مشاهده کردید، باید برای خنک کردن او اقدام کنید و سریعا با دامپزشک خود تماس بگیرید. لازم است که درمورد علائم، علل و درمان هایپرترمیا و گرمازدگی در سگ بدانید.
علائم هایپرترمیا و گرمازدگی در سگ
علائم هایپرترمیا و گرمازدگی در سگ ها میتواند بسته به اینکه سگ چه مدت زمانی بدون درمان از این شرایط رنج می‌برده و مقداری که دمای بدنش بالا رفته است، شدت های متفاوتی داشته باشد. اگرچه هایپرترمیا با تب یا بدون تب از جمله گرمازدگی دلایل متفاوتی دارند اما علائم مشابهی دارند. اگر شما علائم زیر را در سگ خود مشاهده کردید، اقداماتی برای خنک کردن او انجام دهید و فورا او را نزد دامپزشک ببرید:
- نفس نفس زدن و جاری شدن آب از دهان
- بزاق غلیظ
- کم آبی بدن
- دمای بالای ۳۹/۵ درجه(۴۱ درجه برای گرمازدگی)
- زبان و لثه های قرمز
- کاهش ادرار
- ضعف
- تغییرات خلق و خو
- راه رفتن بی ثبات(لرزان)
- سرگیجه
- ضربان قلب بالا(تاکی کاردیا)
- ضربان قلب نامنظم(آریتمی)
- وجود مایع در شش ها که منجر به مشکلات تنفسی‌میشود.
- اسهال
- مدفوع سیاه
- استفراغ خونین
- اختلال لخته خون
- ظهور نقاط کوچک خون بر روی بدن
- التهاب در سراسر بدن
- شوک شدن
- ایست قلبی ریوی
- نارسایی کلیه
- آسیب کبدی
- تشنج
- لرزش و رعشه
- از دست دادن هوشیاری
- کما
علل هایپرترمیا و گرمازدگی در سگ
دلایل محتمل مختلفی برای هایپرترمیا و گرمازدگی در سگ وجود دارد:
واضح ترین علت گرمازدگی، در معرض گرما و رطوبت برای مدت زمان طولانی بودن است. معمولا زمانی که سگ ها محدود به یک فضای بسته با تهویه‌ی ضعیف مانند ماشین، اتاق کوچک و… می‌شوند، این مشکل اتفاق می افتد.
زمانیکه سگ‌ها مدت طولانی در گرما بدون اینکه استراحت یا سرد کنند فعالیت می‌کنند، ممکن است گرمازدگی اتفاق بیفتد. کم آبی، گرمازدگی را بدتر میکند. در نتیجه عدم دسترسی به آب شرایط را وخیم تر می‌سازد.
بعضی از سگ‌ها بیشتر در معرض خطر گرمازدگی هستند. سگ‌هایی که موهای بلندی دارند، سگ‌های چاق، سگ های دارای پوزه کوتاه و سگ‌هایی که به محیط‌های گرم عادت ندارند و ناگهان در معرض گرما قرار می‌گیرند بیشتر مستعد گرمازدگی هستند. بیماری‌های قلبی، سیستم عصبی یا خونی سگ‌ها را در معرض خطر بالاتری قرار می‌دهند.
هایپرترمی پرخطر زمانی اتفاق می‌افتد که بدن سگ نسبت به موادی مانند مواد بیهوشی یا کافئین واکنش نشان می‌دهد و یا در بدنش نسبت به استرس واکنش شیمیایی انجام شده باشد. این واکنش ها دمای خون را بالا می‌برند. برخی از سگ‌ها نسبت به این اختلال مستعدتر هستند. به خصوص “لابرادور رتریو” ها.
قرار گرفتن در معرض سمومی مانند مایع حلزون میتواند منجر به تشنج شود که این مسئله نیز باعث بالارفتن دمای بدن میگردد.
هایپرترمیای بدون تب زمانیکه هورمون های تروئید بیش از حد تولید شده‌اندد یا وقتیکه هیپوتالاموس(ناحیه ای از مغز که دمای بدن سگ را تنظیم میکند) آسیب دیده باشد، نیز اتفاق می‌افتد.
هایپرترمیای با تب معمولا ناشی از التهاب است که درنتیجه‌ی عفونت های باکتریایی یا سایر عفونت‌ها در بدن می‌باشد.
تشخیص و درمان هایپرترمیا در سگ
درمان هایپرترمیا و گرمازدگی در سگ باید با شروع اولین علایم آغاز شود.
اگر شما علائم گرمازدگی یا هایپرترمیا را در سگ خود مشاهده کردید سعی کنید تا او را از محیط خطرناک، مانند فضای ماشین داغ ، دور کنید و در جایی قرار دهید که بتواند خنک شود. اگر دسترسی دارید به سگ خود آب نسبتا خنک (و نه آب بسیار سرد) اسپری کنید یا او را در آب غوطه ور کنید.
پیچیدن انها در یک حوله خیس و خنک، استفاده از فن، استفاده از الکل ایزوپروپیل بر روی بالشتک پنجه هایشان، کشاله ران و زیر بغلشان میتواند کمک کننده باشد.
به هیچ وجه از آب خیلی سرد استفاده نکنید! این میتواند باعث انقباض عروق خونی و کاهش توانایی سگ شما در آزاد سازی گرمای بدنش شود. همچنین اگر انها شروع به لرزیدن کنند، سبب ایجاد گرمای درونی میشود که شرایط را وخیم تر میکند. پایین اوردن سریع دمای بدن میتواند منجر به سایر مشکلات سلامتی شود.
به محض اینکه سگ خود را از محیط خطرناک خارج کردید، به دامپزشک مراجعه کنید. سگ شما ممکن است نیاز داشته باشد تا با مایعات داخل وریدی، اکسیژن درمانی و آرامبخش مورد درمان قرار گیرد تا زمانی که دمای بدنش زیر ۳۹/۵ درجه تثبیت شود.
بعضی سگ ها اگر سختی در تنفس دارند ممکن است به باز شدن لوله هواییشان با عمل جراحی نیاز داشته باشند. دامپزشک باید هرگونه آسیب عضوی در سگ را معاینه کرده و درمان مطابق با آن را انجام دهد. اگر یک عفونت قابل توجه منجر به بروز علائم هایپرترمیا شده این مسئله با دارو درمان میشود. سگ هایی که یک بار هایپرترمیا را تجربه کرده اند در خطر بیشتری برای تجربه مجدد آن هستند.