۱ – آکنه بعنوان یکی از مشکلات نسبتاً شایع در گربه‌ها بیشتر در ناحیه صورت بخصوص چانه خودنمایی می‌کند و جنبه زیبایی (cosmetic ) هم دارد.
۲ – سن معمول بروز آکنه در گربه ۶ ماهگی تا ۱۴ سالگی و بطور متوسط حدود ۴ سالگی است.
۳ – در یک مطالعه از میان گربه‌های مبتلا به آکنه، ۷۳ درصد comedone (جوش‌های زیرپوستی)، ۶۸درصد دچار ریزش مو، ۵۵درصد مبتلا به دَلمه، ۴۵درصد مبتلا به پاپول و ۴۱ درصد دارای اریتما بوده‌اند.
۴ – آکنه همیشه با خارش همراه نیست با این حال عفونت باکتریایی هم در تعدادی از مبتلایان به آکنه در محل بروز عارضه دیده می‌شود. عمده باکتریهای مسئول عفونت، استاف کوآگولاز مثبت و استرپتوکوک‌های آلفا همولیتیک هستند.
۵ – در هیستوپاتولوژی مبتلایان به آکنه، التهاب lymphoplasmocytic periductal ، اتساع مجرای غده سباسه، کراتوز فولیکولار همراه اتّساع، فولیکولیت، adenitis و furunculosis دیده می‌شود. تشخیص هم بر مبنای علائم بالینی و هم بر پایه هیستوپاتولوژی محقّق می‌شود.
۶ – درمان عفونت باکتریایی ثانویه باید با آنتی‌بیوتیک‌تراپی سیستمیک به مدت ۳ هفته یا تا یک هفته پس از رفع عفونت پوستی انجام شود.
۷ – درمان موضعی آکنه معمولاً مؤثر و سودمند است. پیش از آن، موهای محل ابتلا بویژه در چانه باید کوتاه و ناحیه ابتلا تمیز شود.
!! لازم به ذکر است قبل استفاده از داروهایی که در این مقاله نام برده شده، حتما با پزشک حیوان خانگی خود صحبت کنید
۸ – ژل benzoyl peroxide ۵% ، کِرِم tretinoin ، ژل مترونیدازول، پماد clindamycin و پماد mupiricin از جمله داروهای مؤثر برای درمان موضعی آکنه به شمار می‌روند.
۹ – قبل از درمان موضعی بهتر است پارچه گرم و مرطوبی را ۳۰ ثانیه روی محل ابتلا نگه دارید تا منافذ باز شود و زمینه نفوذ دارو بیشتر فراهم گردد.
۱۰ – پیش‌آگهی درمان معمولاً خوب است.