ریزش مو روند طبیعی است که موهای قدیمی ریخته و موهای تازه و جدیدجایگزین می شوند. عوامل بسیاری باعث ریزش مو در سگها و گربه ها میشوند.اگر ریزش مو همراه با خارش شدید بدن یا همراه با طاسی نقطه ای باشد ناشی از بیماری محسوب می شود و در غیر این صورت معمولا ریزش موی فصلی (بیشتر در نژادهای مو بلند) است و یا در اثر عواملی دیگر مثل شستشوی بیش از حد با شامپو ، رژیم غذایی نا مناسب و یا ترس و اضطراب است.
بیماریهایی که سبب ریزش مومی شوند عمدتا بیماریهای انگلی و قارچی بوده و البته پرکاری تیروئید هم ریزش مو را به همراه دارد. جربها از مهمترین انگلهای پوستی هستند که سبب ریزش موها می شوند. جرب دمودکس که شایع ترین عامل آلودگی در سگها محسوب می شود با عث ریزش مو (آلوپسیا) بدون خارش در نواحی پیشانی، اطراف چشم ها، پوزه و مخصوصا پنجه و لای انگشتان می شود. جرب سارکوپتس هم که عامل بیماری گال می باشد در نواحی کم موی بدن مثل گوش، اطرلف چشم، سر و گردن، شکم، آرنج و پاها سبب خارش شدید، قرمزی و ریزش مو می شود. برخی ککها و شپش ها نیز باعث ریزش مو می شوند.
رژیم غذایی نامناسب که حاوی مقادیر موردنیاز ویتامین ها و مواد معدنی نباشد و همچنین غذاهایی که حاوی مواد آلرژن(حساسیت زا) باشند و ادویه های فراوان، مواد نگهدارنده و افزودنی داشته باشند (مانند فست فود ها) هم باعث ریزش مو می شوند. در این موارد استفاده از غذهای طبیعی و ساده و همچنین غذاهای مخصوص حیوانات توصیه می شود.
عواملی مانند جدایی از صاحب، تغییر روال زندگی، تنهایی و یا ورود حیوان دیگر که باعث ایجاد استرس و ترس در حیوان می شود هم ریزش مورا به دنبال خواهد داشت.
شستشوی بیش از حد با شامپو (حتی شامپوهای مخصوص حیوانات) هم سبب ریزش مو می شود. با به حداقل رساندن تعداد دفعات شستشو (حداقل 3 هفته یکبار) و استفاده از شامپوهای خشک و برنامه منظم برس زدن به میزان قابل توجهی از ریزش مو ها کاسته می شود. برس زدن باید طوری انجام شود که دندانه های برس با پوست تماس پیدا کنند. این کار سبب بهبود جریان خون در سطح پوست شده و به تغذیه مو ها کمک کرده و ریزش مو ها کمتر می شود. همچنین با اینکار موهای مرده بین شانهای برس جمع شده و دیگر در محیط اطراف پخش نمی شوند. در نژاد های مو بلند کوتاه کردن مو ها هم تا حدودی ریزش موها را کاهش می دهد.