پامرانین های خرسی
سگ پامرانین‌ها که نژادی شجاع، پرانرژی و سرزنده و شاد هستند، یکی از بهترین و محبوب ترین سگ‌های خانگی در ایران و جهان در کنار سگ تریر ها و سگ مالتیز ها به حساب می‌آیند. و می‌توانند به عنوان حیوان خانگی چابک یا کارآمد آموزش ببینند. سگ پامرانین اغلب شخصیتی برون‌گرا دارد که این برون‌گرایی نسبت به اندازه جثه‌اش بسیار زیاد است! با آموزش صحیح و داشتن خانه‌ای پر از محبت، سگ پارمرانین به سگی مهربان و همراهی سرگرم کننده برای سال‌های طولانی تبدیل خواهند شد.
سگ پامرانین از دسته بزرگ نژادهای سگ سورتمه مانند هستند و شبیه به سگ‌های برفی کوچک به نظر می‌رسند. این نژاد می‌تواند سگ های نگهبان فوق‌العاده‌ای باشد زیرا هر اتفاق عجیبی را با هاپ هاپ کردن‌های تیز و بلند به شما هشدار می‌دهد.
خرید سگ پامرانین
زمانی که می‌خواهید توله سگ پامرانین را انتخاب کنید، همیشه حداقل یکی از والدین او را ببینید تا به خلق و خوی توله پی ببرید. توله‌ای را انتخاب کنید که خلق و خویی متوسط و متعادل داشته باشد. هجومی بودن یا خجالتی بودن ویژگی‌هایی است که به راحتی در این نژاد قابل رفع شدن نیست و ممکن است تا بزرگسالی آن‌ها ادامه پیدا کند.
خصوصیات ظاهری پامرها
وزن: 1.5 تا 3 کیلوگرم
قد: 18 تا 30.5 سانتی‌متر
امید به زندگی: 12 تا 16 سال
نوع پوشش موهای بدن: دو لایه پوشش مو دارد، پوشش زیرین از موهایی کوتاه تشکیل شده که در زیر لایه‌ای از موهای بلند قرار گرفته‌اند و موهای کوتاه محافظ می‌کنند. موهای حساسیت‌زا.
شخصیت و رفتار سگ پامرانین
پامرانین‌ها ظاهر دوست‌داشتنی و شادی دارند و خلق و خویشان نیز با ظاهرشان هم‌خوانی دارد. این سگ‌ها با شخصیت برون‌گرای خود دوست دارند که از همه چیز سر در بیاورند. پامرانین‌ها باهوش و با ذکاوت هستند و عاشق جلب توجه هرکسی هستند که به آن‌ها توجه کند. آن‌ها عاشق این هستند که در آغوشتان بنشینند، بوس بدهند و بازی کنند. پامرانین‌ها حیوانات خانگی بسیار خوبی برای کسانی هستند که دوست دارند جنب و جوش بیشتری در خانواده داشته باشند.
پامرانین‌ها به هاپ هاپ کردن معروف هستند. اگر این عادت خیلی زود در آن‌ها مهار نشود، به احتمال زیاد در طول کل زندگیشان ادامه خواهد داشت. این هاپ هاپ‌ها برای بعضی از خانواده‌ها شاید مهم نباشد اما برای کسانی که در آپارتمان زندگی می‌کنند یا سر و صدا اذیتشان می‌کند، آموزش در همان ابتدا مهم‌تر از هرچیزی است.
شاید این نژاد جثه کوچکی داشته باشد اما آن‌ها خودشان را نگهبان خانواده می‌دانند و از کسانی که دوستشان دارند محافظت می‌کنند.
سطح انرژی پامرانین
اگرچه پامرانین‌ها انرژی خوبی دارند، اما این انرژی بیش از حد یا غیر قابل کنترل نیست. بعد از کمی بازی، آرام می‌شوند و زندگی با آن‌ها راحت می‌شود. به آن‌ها اتاقی بدهید که بتوانند در آن بدوند و یا آن که برای یاد دادن ترفندهایی به آن‌ها هر روز وقت بگذارید. کمی اسباب‌بازی برای جویدن و همراه بودن با انسان کافی است تا همه نیازهای این سگ کوچک برای شاد بودن تامین شود.
رابطه خوب سگ های پامرانین با کودکان
پامرانیان‌ها را نمی‌توان بهترین نژاد برای کودکان کم سن و سال یعنی خردسالان دانست. به دلیل اندازه جثه و شخصیشان، ترجیح می‌دهند که با بزرگسالان همراه باشند که برایشان ایمن‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر هستند. اگر کودک خردسالی آن‌ها را اذیت کند، با سرعت می‌روند، ناراحت می‌شوند و می‌ترسند.
پامرانین‌ها بر خلاف ظاهر بی‌پروایشان، سگ‌های ظریفی هستند و هرگز نباید با شدت و خشونت با آن‌ها بازی کرد، آن‌ها را انداخت و یا گرفت. کودکانی که سنشان بیشتر است و یاد گرفته‌اند که با سگ‌ها چطور رفتار کنند، با این نژاد رابطه خوبی خواهند داشت.
رابطه خوب سگ پامر با سایر سگ‌ها
پامرانین‌ها (معمولاً) نژاد ترسو و خجالتی نیستند و با سایر حیوانات و غریبه‌ها به راحتی ارتباط برقرار می‌کنند. به همین دلیل باید مراقب باشید که به سگ‌هایی نزدیک نشوند که ذاتاً هجومی و خشن هستند و می‌توانند به آن‌ها آسیب برسانند. پامرانین‌ها به صورت ذاتی سگ‌های محافظ و نگهبان هستند و اگر سگ غریبه‌ای در قلمروی خود ببینند به شدت پارس می‌کنند. اگر زمانی که کم سن و سال هستند، با سگ‌های مختلفی مواجه شوند، می‌توانند یاد بگیرند که با آن‌ها به خوبی کنار بیایند.
موریزی پامرانین‌ها
پامرانین‌ها موریزی دارند اما برای اکثر خانواده‌هایی که این نژاد را نگهداری می‌کنند، موریزی مسئله بزرگ و دشواری نیست زیرا پامرانین‌ها سگ‌های بسیار کوچکی هستند. به خصوص در زمان تغییر فصل ممکن است موهای بیشتری را در اطراف خانه پیدا کنید یا زمانی که موهای او را شانه می‌کنید و یا با دستتان نوازش می‌کنید متوجه می‌شوید که موها به راحتی جدا می‌شوند و می‌ریزند. با رسیدن به موها و مراقبت از آن‌ها، این ریزش مو به حداقل می‌رسد و قابل کنترل خواهد بود.
از آن جایی که پامرانین‌ها دو لایه پوشش دارند و بدنشان از موهای زیادی پوشیده شده است، باید چند بار در هفته موهای آن‌ها را برس کنید. این کار زمان زیادی لازم ندارد و تجربه خوبی نیز برای شما و کوچولوی پشمالویتان خواهد بود.
برای این کار به یک برس موی سگ با اندازه متوسط نیاز خواهید داشت که به راحتی بتوانید عمق موها را هم شانه کنید و سگ اذیت نشود. برس را روی تمام سطح موهای بدن سگ بکشید و این کار را 3 بار در هفته انجام دهید تا موها گره نخورند و ریزش به حداقل برسد.
همچنین می‌توانید سگ پامرانین را یک بار در ماه یا کمتر از یک بار در ماه حمام ببرید. اگر او را بیشتر از این میزان حمام کنید، پوستشان خشک می‌شود. از شامپوی ملایمی استفاده کنید که مخصوص سگ‌ها است.
زمانی که کم سن و سال‌تر هستند به پاهایشان دست بزنید تا عادت کنند و بعدها گرفتن ناخن برایشان مشکل نباشد. هر دو هفته یک بار ناخن‌هایشان را کوتاه کنید. از خمیردندان مخصوص سگ یا اسپری دهان برای تمیز کردن دندان‌هایشان استفاده کنید تا دندان‌ها جرم نگیرند و سلامت دهان آن‌ها حفظ شود.
میزان واق کردن پامرانین‌ها
پامرانین‌ها عاشق پارس کردن هستند و با صدایشان زیاد ارتباط برقرار می‌کنند. اگر به آن‌ها فرمان‌های خاص مانند “ساکت” یا “پارس نکن” را از دوران تولگی یاد ندهید، بعید است که بتوانند عادت پارس کردن را کنار بگذارند.
آموزش پذیری / نکاتی برای آموزش دادن سگ پامرانین
پامرانین‌ها ممکن است نسبت به دستشویی کردن بیرون از خانه سرسخت و لجوج باشند، به خصوص اگر هوا خوب نباشد یا حیاط جای جذابی برای آن‌ها نباشد. به همین دلیل بهتر است به آن‌ها دستشویی کردن روی پد را هم یاد بدهید تا اگر هوای بیرون بد بود داخل خانه روی پد دستشویی کند، نه روی فرش مورد علاقه‌یتان.
زمانی که سن و سال آن‌ها کم است، آن‌ها را فقط به قسمت کوچکی از خانه محدود کنید تا کاملاً یاد بگیرند که در جای درستی دستشویی کنند، سپس می‌توانید به مرور جای آن‌ها را گسترش دهید. آن‌ها را با تشویث مثبت ترغیب به یادگیری کنید.
اگر پارس کردن سگ برایتان مشکل به حساب می‌آید، زمان بیشتری را بگذارید تا به پامرانین دستورهای توقف پارس کردن را یاد بدهید. علاوه بر این، بهتر است که آن‌ها را از سایر سگ‌هایی که پارس می‌کنند دور نگه دارید تا عادت‌های بد را یاد نگیرند؛ البته تضمینی وجود ندارد که این کار مانع از پارس کردن آن‌ها شود.
توله سگ در اولین سال تولد، باید با صدها انسان مختلف مواجه شود. همیشه مطمئن شوید که سگتان احساس امنیت می‌کند و تحت حفاظت است. اجازه ندهید که سایر افراد با توله سگتان خشن رفتار کنند یا او را وحشت‌زده کنند. به آن‌ها این امکان را بدهید که تجربیات مثبتی از کودکان و افراد غریبه داشته باشند. اجتماعی شدن در سن و سال کم مانع از بروز مشکلات در آینده خواهد شد.
همچنین باید به سگ پامرانین خودتان این اجازه را بدهید که زمانی را با سایر سگ‌ها سپری کند. البته باید فقط به آن‌ها اجازه بازی با سگ‌هایی را بدهید که یا خیلی مهربان هستند و یا هم‌اندازه و هم‌جثه توله‌سگتان هستند. در غیر این صورت، ممکن است در معرض آسیب قرار داشته باشند. داشتن یک تجربه بد از سگی بزرگ و وحشی می‌تواند تا ماه‌ها، مهارت اجتماعی شدن آن‌ها را متوقف کند.
به توله‌سگتان فرمان‌های اطاعت کردن را زیاد یاد بدهید. پامرانین نژادی بسیار باهوش است و با مداومت و تشویق مثبت در آموزش، می‌تواند میزان زیادی ترفند و فرمان را یاد بگیرد.
چگونه به سگ پامرانین خود غذا بدهم؟
به سگ پامرانین باید حتماً غذاهای خام و طبیعی بدهید. آن‌ها موجودات زنده‌ای هستند که دستگاه گوارششان را از “گرگ” به ارث برده‌اند (بله، حتی پامرانین 2 کیلویی شما هم از نژاد گرگ است). غذاهای فراوری شده یا غذای خشک سگ به مرور زمان بیشتر از آن که برایشان مفید باشد، مضر است.
غذاهای خام برای آن‌ها طعم بهتری دارد. مواد اولیه این غذاها ساده‌تر است، برای سلامت آن‌ها مفیدتر است و موهای آن‌ها را زیبا و براق نگه می‌دارد، آن‌ها را راضی و خوشحال می‌کند و در نهایت برای شما هم به صرفه‌تر است (مقرون به‌صرفه و عالی!). برای اطلاعات بیشتر در مورد غذای خوب، سالم و خام برای سگ، این صفحه را کلیک کنید.
به طور کلی برای غذای سگ (به خصوص اگر اصرار دارید که غذاهای بسته‌بندی شده و پلت به او بدهید)، حتماً اطمینان حاصل کنید که گوشت‌های به کار رفته در مواد اولیه غذا سالم بوده باشد و غذا پر از افزودنی‌ها و موادی که نمی‌شناسید نباشد. همچنین باید از دادن دانه‌ها و طعم‌دهنده‌های مصنوعی به سگ خودداری کنید. همان‌طور که مراقب هستید که چه غذاهایی به بدن خودتان وارد می‌کنید، باید مراقب این همراه پشمالوی کوچکتان هم باشید.
خوراکی‌هایی که نباید به سگ پامرانین بدهید (غذاهای ممنوعه سگ)
- ذرت
- شربت ذرت
- گلوتن گندم
- تمامی دانه‌ها
- انواع رنگ غذا
- هیدروکسی‌انیسول بوتیله‌شده (BHA – نوعی افزودنی غذایی)
- دی‌بوتیل هیدروکسی تولوئن (BHT)
- چربی‌های تصفیه شده
- فرآورده‌های گوشتی (گوشت‌های کم کیفیت که از حیوانات احتمالاً بیمار یا گوشت‌های تاریخ مصرف گذشته و … تهیه شده‌اند)
- مونوسدیم گلوتامات
- سویا
- نیترات‌ها
- روغن نباتی
- برنج خرد شده
- پروتئین نخود
غذا دادن به توله پامرانین
به طور کلی، زمانی که توله 8 تا 12 هفته سن دارد، نیاز دارد که 3 تا 4 بار در روز غذا بخورد. حتماً باید به توله به همان میزان که غذا نیاز دارد غذا بدهید، نه بیشتر. موقعی که به دنده‌های آن‌ها دست می‌زنید باید بتوانید آن‌ها را احساس کنید اما نباید قابل مشاهده باشند. همچنین زمانی که از بالا به او نگاه می‌کنید باید بتوانید دور کمر آن را ببینید.
غذا دادن به پامرانین بالغ
از 6 ماهگی به بعد باید شروع به کاهش میزان غذای پامرانین کنید تا خود را با برنامه غذایی پامرانین بالغ وفق دهد. از آن جایی که پامرانین‌ها مستعد ابتلا به قند خون پایین (هیپوگلیسمی) هستند، بهتر است که در تمام طول زندگی این نژاد، 3 بار در روز به او غذا بدهید.
عادت کنید که به این کوچولوی پشمالویتان هر روز در ساعت مقرری غذا بدهید. باید هر روز یک دوم یا سه چهارم پیمانه غذا را در سه وعده به پامرانین بدهید. توصیه می‌شود که باقی مانده غذاهای سفره را به او ندهید یا نگذارید دیگران به او غذا بدهند، زیرا این کار باعث می‌شود که عادت کند غذا گدایی کند و همچنین دچار اضافه وزن و مشکلات سلامتی شود.
این قانونی است که باید از همان ابتدا از سوی شما برای پامرانین اعمال شود و همه اعضای خانواده و دایره اجتماعی که با پامرانین شما در ارتباط هستند هم باید از آن پیروی کنند.
فراموش نکنید که میزان غذایی که به سگ می‌دهید، بستگی به اندازه، وزن، سن، جثه، متابولیسم و میزان فعالیت او بستگی دارد. اطمینان پیدا کنید که سگتان و نیازهای فردی او را به خوبی می‌شناسید، به خصوص در مورد غذا دادن به او.
بیماری‌های پامرانین
موارد زیر از رایج‌ترین مشکلات سلامتی پامرانین‌ها می‌باشند:
هیپوگلیسمی: به وضعیتی گفته می‌شود که در آن میزان قند خون سگ به شکل غیرعادی پایین می‌آید. هیپوگلیسمی موجب بروز مشکلاتی در سطح انرژی و مشکلات شناختی سگ می‌شود.
مشکلات چشم: به خصوص برگشتگی مژه‌ها به درون چشم و آنتروپیون (پلک پایینی چشم به طرف داخل بر‌می‌گردد).
در رفتگی استخوان پاتلا: جابجا شدن محل طبیعی کشکک زانو.
کلاپس نای: وضعیت مزمنی که در آن نای به آرامی و به مرور از درون باریک می‌شود. در نتیجه باعث بروز سرفه خشک، ناتوانی در فعالیت و گرفتگی نفس او می‌شود.
ریزش مو: مسائلی زیادی می‌توانند عامل ریزش مو در پامرانین‌ها باشند از جمله آلوپسی اندوکرین (Alopecia X)، عدم رسیدگی مناسب به موها، مشکلات مربوط به کبد یا کلیه.
کم‌کاری تیرویید: این وضعیت نوعی خودایمنی است که سیستم ایمنی به تیرویید حمله می‌کند و باعث کاهش تولید هورمون تیرویید می‌شود. این مشکل می‌تواند باعث ریزش مو، خارش و قرمز شدن پوست، افزایش وزن و از بین رفتن عضلات شود.
پرسش‌های رایج در مورد پامرانین‌ها
پرسش: آیا موهای پامرانین‌ها دوباره رشد می کند؟
پاسخ: اگر می‌خواهید موهای پامرانینتان را کوتاه کنید، در نظر داشته باشید که موها دقیقاً همان گونه که بود دوباره رشد نمی‌کنند. معمولاً اگر موها را از ته و کاملاً نزدیک به پوست او بزنید، رد کوتاه کردن روی موها باقی می‌مانند و اگر هم رشد کند، چند ماهی طول می‌کشید تا کاملاً موها پر شوند. اگر سگ پامرانیان خود را نزد آرایشگری حرفه‌ای ببرید، مطمئن باشید که آن‌ها خودشان با این نژاد آشنا هستند و بهترین نوع کوتاهی را در ذهن دارند.
پرسش: هاپ هاپ‌های پامرانین من متوقف نمی شود؟
پاسخ: پامرانین‌ها عاشق پارس کردن هستند. آن‌ها سگ‌های نگهبان درنده‌ای هستند و با صدایشان ارتباط برقرار می‌کنند. اگر در سن کم دستور “ساکت” را یاد نگیرند، بعید است که بعدها بتوانند ساکت شوند. هرگز از قلاده شوک دار برای پامرانین استفاده نکنید. آن‌ها سگ‌هایی کوچک و ظریف هستند. زمانی که یک پامرانین را به خانه می‌برید، باید با شخصیت او آشنا باشید و خود را برای شلوغ کردن‌ها و گاه صدای ذاتاً بلند آن‌ها آماده کنید.
پرسش: اصالت سگ‌های پامرانین کجایی است؟
پاسخ: پامرانین‌ها اصالتاً از آلمان و لهستان می‌باشند.
پرسش: قیمت سگ‌های پامرانین چقدر است؟
پاسخ: با توجه به والدین پامرانیان، وضعیت ثبت آن و با توجه به این که بخواهید از آن توله داشته باشید یا خیر، یک پامرانین با کیفیت بالا بین 500 تا 2000 دلار قیمت دارد. شاید از طریق به سرپرستی گرفتن یا دریافت سگ از گروه های کمک به حیوانات بتوانید پامرانین ارزان‌تر یا با سن و سال بیشتر پیدا کنید.
پرسش: آیا سگ‌های پامرانین می توانند بیرون از خانه زندگی کنند؟
پاسخ: اگرچه پامرانین ها پوشش موهای ضخیمی دارند اما این به معنای آن نیست که سگ‌هایی برای نگهداری در بیرون از خانه باشند. پامرانین‌ها کوچک هستند و در برابر سایر حیوانات، هوای بد و گرما یا سرمای شدید آسیب پذیرند و ممکن است به راحتی فرار کنند یا کسی آن‌ها را بگیرد. فقط در صورتی پامرانین به خانه بیاورید که تصمیم داشته باشید که آن‌ها تمام مدت سگ خانگی باشند.
پرسش: آیا می‌توان سگ پامرانین را تنها گذاشت؟
پاسخ: سگ پامرانین را می توانید برای مدت کوتاهی در خانه تنها بگذارید و سپس به تدریج و در صورت لزوم زمان تنها ماندن او را افزایش دهید. پامرانین‌ها سگ‌هایی اجتماعی هستند و ترجیح می‌دهند همیشه یک همراه داشته باشند اما می‌توانند گاهی تنهایی را هم تحمل کنند. باید مطمئن شوید که حداقل 3 بار در روز به غذا دسترسی دارد. تا زمانی که مطمئن نشده‌اید که توله پامرانینتان دستشویی رفتن را یاد گرفته و وسایل را نمی‌جود، بهتر است زمانی که خانه نیستید، او را در اتاق مخصوصی بگذارید تا خرابکاری نکند.
پرسش: در یک زایمان پامرانین چند توله متولد می‌شود؟
پاسخ: سگ پامرانین در یک زایمان خود 1 تا 5 توله به دنیا می‌آورد.
پرسش: آیا پامرانین من آرام خواهد شد؟
پاسخ: پامرانین‌ها در سال اول یا دوم زندگی خود پر از انرژی هستند. اگر به آن‌ها این فرصت و موقعیت را بدهید که بدوند و بازی کنند و همچنین با یاد دادن فرمانپذیری و ترفندها، ذهن آن‌ها را به چالش بکشید، انرژی آن‌ها قابل کنترل خواهد بود. اگر فکر می‌کنید که پامرانینتان قابل کنترل نیست، آن‌ها را به کلاس آموزش فرمانپذیری یا مهارت ببرید. راه‌های جالب زیادی وجود دارد که به کمک آن‌ها می‌توانید با توله‌سگتان وقت بگذرانید و انرژی او را تخلیه کنید و او را در خانه به همراهی دوست‌داشتنی تبدیل کنید.
پرسش: پامرانین من بیرون از خانه دستشویی نمی‌کند؟
پاسخ: پامرانین‌ها سگ‌هایی باهوش اما لجباز هستند. اگر دوست نداشته باشند که از خانه بیرون بروند، احتمالاً در داخل خانه جیش و پی‌پی می‌کنند. در نتیجه، دستشویی کردن روی پد را هم به توله‌سگتان یاد بدهید. این کار باعث می‌شود که نقطه‌ای امن و در دسترس در خانه داشته باشند و کار تمیز کردن خرابکاری‌هایشان هم برای شما راحت می‌شود. اگر توله کاری که از او می‌خواهید را سخت یاد می‌گیرد، او را به اتاق یا فضای کوچک‌تری ببرید تا کاملاً یاد بگیرد که در جای درست دستشویی کند. سپس به آرامی به او اجازه دسترسی به سایر قسمت‌های خانه را نیز بدهید. صبوری و تشویق مثبت مهم‌ترین عامل یادگیری آن‌ها است.
پامرانین‌های بامزه
پامرانین‌ها حیوانات خانگی بامزه و سرگرم‌کننده‌ای هستند. اگر تصمیم گرفته‌اید که یکی از آن‌ها را به خانه بیاورید، باید گفت که از طبیعت شاد آن‌ها و بامزگی‌هایشان که شبیه به گرگ‌ها هستند، شگفت‌زده خواهید شد.