سگ‌ها موجوداتی اجتماعی و نیازمند توجه هستند. گاهی شرایطی پیش می‌آید که همه ما مجبور می‌شویم پت خودمان را برای مدتی در خانه تنها بگذاریم. این مطلب توضیح می‌دهد که در چه شرایطی، سگ شما می‌تواند در خانه تنها بماند.
طولانی‌ترین زمان برای تنها گذاشتن سگ‌ها در خانه 4 ساعت است. البته این زمان در هر سگ متفاوت خواهد بود. این که چقدر می‌توانید آن‌ها را تنها بگذارید به سن پت شما هم بستگی دارد. به عنوان مثال، برای یک توله سگ شیطان و بازیگوش این زمان کم‌تر، ولی برای سگ های پیرتر و آرام‌تر می‌تواند حتی بیشتر هم باشد. زمانی‌که می‌خواهید سگ خود را تنها گذاشته و خانه را ترک کنید باید نکاتی را مورد توجه قرار دهید تا یگ شما احساس امنیت و آرامش داشته و خیال شما هم از بابت او راحت باشد.
پس فراموش نکنید که:
- سگ خود را در نقطه‌ای امن از خانه ترک کنید تا آسیب نبیند.
- دمای خانه مناسب باشد.
- یک تخت راحت برای استراحت کردن داشته باشد.
- اطمینان حاصل کنید که سگ شما آماده است تا تنها بماند.
- ممکن است بعضی اوقات مجبور شوید سگتان را برای مدت طولانی‌تری تنها بگذارید.
- سعی کنید مطمئن شوید که او دسترسی راحتی به اسباب‌بازی دلخواه خود دارد. برای این که آن‌ها را برای مدت طولانی‌تری تنها بگذارید، مطمئن شوید پت شما در محیط امنی رفت و آمد می‌کند.
اگر شما در طول روز و هنگامی که در محل کار هستید سگتان را تنها می‌گذارید، به چیزهایی فکر کنید که می‌تواند تنهایی را برای سگ شما آسان‌تر کند: آیا می‌توانید در هنگام نهار به خانه برگردید تا وقت نهار خود را با سگتان صرف کنید؟ آیا یک همسایه یا دوست می‌تواند مراقب او باشد؟ وقتی به خانه برمی‌گردید نیز همیشه به سگ خود پاداش دهید.
آموزش مناسب
تنها گذاشتن سگ‌ها نیز همانند سایر مسائل باید آموزش داده شود. هنگامی که سگ خود را به سرپرستی می‌گیرید، سعی کنید او را تا جایی که ممکن است اجتماعی کنید. این به این معنی است که او را به منظره‌های روزانه و صداها آشنا کنید تا نترسد. تنها بودن هم یکی از چیزهایی است که سگ جدید شما نیاز به یادگیری طبیعی دارد. شما می‌توانید سگ خود را به تدریج و با افزایش مدت زمانی که او را تنها می‌گذارید آموزش دهید.
در طول تمام تمرین‌ها، شما باید آرامش خود را حفظ کنید و زمانی که پت شما قرار است تنها باشد، آرامش را به او هم بیاموزید. با پیاده‌روی یک فاصله کوتاه با سگ خود شروع کنید. یک بار از او فاصله بگیرید؛ اگر او آرام بود، به او پاداش دهید. با این روش می‌فهمد که شما از این رفتار خوشحال هستید.
دوباره از او دور شوید، اما این بار فاصله را افزایش دهید. به عقب برگردید و اگر توله‌سگ شما هنوز آرام است، باز هم پاداش دهید. این کار را تکرار کنید و به تدریج مقدار زمانی که از توله سگ خود دور هستید را افزایش دهید .
(توجه کنید که آموزش در محیطی امن انجام شود و با دور شدن شما، خطری سگتان را تهدید نکند)
توله سگ خود را برای استفاده از اسباب بازی‌ها، مانند پازل‌های مخصوص آموزش دهید. در این صورت او در زمانی که شما دور هستید مشغول می‌شود.
مدیریت اضطراب ناشی از جدایی
تنها گذاشتن سگ‌ها گاهی سخت‌تر می‌شود؛ چرا که بعضی از سگ‌ها از وضعیتی به نام «اضطراب جدایی» رنج می‌برند و این شرایط برای آن‌ها بسیار اضطراب آور و ناراحت‌کننده خواهد بود. این یک مشکل رفتاری شدید است.
اگر فکر می‌کنید سگ شما ممکن است از” اضطراب جدایی” رنج ببرد، بهتر است که با دامپزشک یا یک رفتارگر حرفه‌ای صحبت کنید.
علائم اضطراب جدایی عبارتند از:
- پریدن
- رفتارهای مخرب مثل جویدن
- اضطراب هنگامی که خانه را ترک می‌کنید و آن‌ها را تنها می‌گذارید
اضطراب جدایی ممکن است زمانی رخ دهد که سگ به دور از صاحبش است یا از چیزی در خانه می‌ترسد. ممکن است یک علت اصلی پزشکی وجود داشته باشد که سگ‌ها را به صاحبان آن‌ها وابسته می‌کند.
اضطراب و رفتارهای مرتبط با جدایی می‌تواند با احساسات دیگری از قبیل ترس، دلبستگی و خستگی ارتباط داشته باشد. همه این عوامل را باید در نظر بگیرید تا به سگ خود برای مقابله با این رفتار کمک کنید.
برخی از مواردی که می‌توانند اضطراب جدایی را تشدید کنند، عبارتند از:
- مشکلات پزشکی
- اجتماعی شدن ضعیف به عنوان یک توله سگ
- چیزی سگ شما را (داخل یا خارج از خانه) می ترساند
- خستگی
-
تغییر شرایط معمول، شرایط جدید به معنی تغییر فرد یا حیوان خانگی‌ای است که به طور معمول وقتش را با آن‌ها می‌گذراند.